ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

(Δημοσίευση: 18 Ἀπριλίου 2012) Ξύπνησα, ποιός μου πήρε το όνειρο; Β...β.... ο βοριάς

Εθνικές εκλογές της 6ης Μαίου σωτηρίου έτους 2012, ημέρας Κυριακής.

Εκλογές, δηλαδή, για την ανάδειξη των εκλεγμένων από το λαό 300 βουλευτών και τη συγκρότηση της Βουλής των Ελλήνων από τους αντιπροσώπους του λαού, οι οποίοι εκπροσωπούν τη θέληση του εκλογικού σώματος σ΄αυτήν και ψηφίζουν τους νόμους του Κράτους σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος, καθώς και την.ανάδειξη μιάς δημοκρατικής κυβέρνησης, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού μας συστήματος..............

Εκλογικά δικαιώματα, ψήφος συνείδησης, αντιπρόσωποι του λαού, η ψήφος σου διαμορφώνει το εκλογικό αποτέλεσμα, εσύ καθορίζεις την τύχη του τόπου, δικαιώματα ....... αντιπρόσωποι ...... καθορίζεις ......

Πόσο μακρινά κι απόκοσμα φαίνονται όλα αυτά που μας μαθαίνατε, κ.Αλιβιζάτε!

Στις εκλογές αυτές τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει και όλοι το ξέρουν. Είναι εκλογές υποκρισίας από όλους. Οι μεν υποκρίνονται ότι εκλέγουν εκπροσώπους του λαού, οι δε υποκρίνονται ότι εκλέγονται για να εκπροσωπήσουν το λαό. Εκλογές της Υποκρισίας.

Κανένας δεν τις θελει αυτές τις εκλογές. Όχι γιατί προτιμάει αυτό που υπάρχει, αλλά γιατί έρχεται το τίποτα. Εκλογές του Μηδενός.

Ο κόσμος, το περιώνυμο «εκλογικό σώμα», δεν θέλει να ψηφίσει, δεν θέλει να ψηφίσει κανέναν από τους υποψήφιους, το έργο είναι παρωδία στημένη στις πλάτες του, το ξέρει. Οι Ελληνες είναι απελπισμένοι, δεν βλέπουν διέξοδο κι ελπίδα, δεν υπάρχει πολιτικό σύστημα και πολιτικοί που να μπορούν να τους εκπροσωπήσουν και φωνάξουν με τη φωνή τους. Ετσι, σιωπούν. Εκλογές της Απελπισίας.

Οι πολιτικοί, φοβισμένοι, χωρίς πρόγραμμα και όραμα. Πού είναι τα μαχητικά συνθήματα άλλων εποχών προεκλογικών; Τα «Θα», τα «Ολοι μαζί μπορούμε», τα «Ενωμένο ισχυρό», τα «Για μια άλλη Ελλάδα», τα «Αλλαγή εδώ και τώρα» .... Κανείς δεν έχει τί να πεί, κανένας δεν τολμάει. Δεν μπορεί να ξεγελάσει πιά, δεν έχει τί να υποσχεθεί. Ολοι κρύβονται στα μουλωχτά μέχρι να περάσει η οργή, μέχρι ο χρόνος να φέρει τη λήθη. Ετσι, σιωπούν κι αυτοί: δεν ακούω, δεν βλέπω, δε μιλάω. Εκλογές της Μαϊμούς.

Ο κόσμος ωστόσο ψάχνει ακόμη να βρεί σανιδάκι σωτηρίας, ηλιαχτιδάκι φωτός. «Αυτός λές.... Μήπως και....... Εκείνος ίσως...... Ξέρω κάποιον...... Αλλά μπά...... Ασε....... Δεν υπάρχει.......». Εκλογές του ΤΔΥ (Τίποτα-Δεν-Υπάρχει ή κατ΄άλλους Τώρα-Δεν-Υπομένουμε ή κατ΄άλλους Τέλος-Δεν-Υπάρχετε ......).

Οι πολιτικοί απ΄την άλλη, κάνουν συνεργασίες λες και ετοιμάζουν θίασο επιθεώρησης και σκέφτονται ποιόν θα βάλουν πρώτο όνομα στη μαρκίζα: Γιώργος Καρατζαφέρης-Βάνα Μπάρμπα, Στέφανος Μάνος-Γρηγόρης Βαλλιανάτος, Ευάγγελος Βενιζέλος-Πύρρος Δήμας,  Πάνος Καμμένος-Παύλος Χαϊκάλης ...... multi culti, αέρα-πατέρα κι ό,τι πιάσουμε, άιντε κι ο γύφτος με την αρκούδα. Ενώπιον του τέλους, ή ο φόβος και το δέος ή το ξεμπρόστιασμα και η ξεφτίλα, αφού αύριο δεν υπάρχει. Εκλογές του Ρόγχου.

Την 7η Μαίου 2012, ημέρα Δευτέρα, αυτές οι εθνικές Εκλογές θα έχουν ξεχαστεί, θα έχουν διαγραφεί από τη μνήμη μας. Από όλους. Πρέπει. Συλλογική συνωμοσία. Κανείς δε θα θέλει να τις θυμάται, δεν θα γραφτούν σε κανένα βιβλίο Ιστορίας (εάν βεβαίως εξακολουθεί εφεξής να διδάσκεται ελληνική ιστορία στα παιδιά!). Ολοι θα θέλουν να τις ξεχάσουν, να διαγραφούν από τη συλλογική μνήμη, ώστε να προετοιμαστούν για τις επόμενες εθνικές εκλογές (με τη λήθη του χρόνου, με τη λήθη.......). Εκλογές της Συνωμοσίας.

Μέχρι τότε όμως, εμείς θα ζούμε το Σήμερα, το σήμερα της υποκρισίας, του μηδενός, της απελπισίας, του δεν-υπάρχει, του ρόγχου (κυρίως) ........

Ξύπνησα απότομα, ποιός μου πήρε το όνειρο;

Β...β.... ο βοριάς

ΒΟΥΟΥΟΥ... έκανε ο βοριάς