ΕΝΑ ΚΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

(Δημοσίευση: 12 Ιουνίου 2010) Οἱ Ἕλληνες σιγὰ σιγὰ συνειδητοποιοῦν, θὰ ἔπρεπε νὰ συνειδητοποιήσουν, ὅτι ἀποκλειστικὰ μὲ δικές τους δυνάμεις θὰ τροποποιήσουν τὶς μαῦρες προοπτικές. Ἕνα κῦμα ἀλληλεγγύης, πάντως, φουσκώνει δειλὰ δειλὰ τείνοντας νὰ δημιουργήσει ἕνα ἀδιόρατο δίχτυ κοινωνικῆς προστασίας...

«ΔΕΝ ΘΑ τα καταφέρετε, θα βγείτε από το ευρώ», «η οικονομία της Ελλάδας δεν είναι στην κατηγορία εκείνων που ξεπερνούν την κρίση, θα επιβιώσετε μόνο αν σας στηρίζουν για πάντα οι εταίροι σας, πράγμα που δεν επιθυμούν». «Δεν θα πιάσετε τους στόχους, θα πτωχεύσετε...». Παγώνουν το αίμα οι προλέγοντες τα μύρια δεινά επαΐοντες (ενόσω καλύπτουν την κολοσσιαία, τοξική, παράλογη, ίδια κερδοσκοπία), κόβουν την ανάσα οι παντεπόπτες, υπερκριτές ελεγκτές, αλλά δεν διακηρύσσεται ακόμη, από την πλευρά των Ελλήνων, καμία ήττα. Δεν έχει κυριευθεί το πανελλήνιο από πανικό μπροστά στις συνέπειες του οικονομικού αδιεξόδου, του εθνικού ξεπεσμού και εξανδραποδισμού, μπροστά στη διαρκή καταφρόνηση, τη συνασπισμένη επιθετικότητα -παρά τα μνημόνια, τις περικοπές, τις υποσχέσεις για πολυετή αιματηρή λιτότητα- μόνο από θλίψη και πόνο. Δεν υπάρχει παραίτηση, ηθική πανωλεθρία. Κι όχι διότι έχουν διασφαλιστεί καταθέσεις σε ξένες τράπεζες, σε θυρίδες, κάτω από το στρώμα, αλλά διότι έχει αρχίσει να καλλιεργείται ένα πείσμα αντίστασης στο μοιραίο, να εντατικοποιείται η προετοιμασία για άλλον έναν αγώνα επιβίωσης.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ σιγά σιγά συνειδητοποιούν, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν, ότι αποκλειστικά με δικές τους δυνάμεις θα τροποποιήσουν τις μαύρες προοπτικές, θα αντιπαλέψουν την κρίση, αφού οι αιώνιες προστάτιδες, οι εγγυήτριες, οι ευεργέτιδες πασχίζουν όχι για την ανόρθωση της Ελλάδας, αλλά για τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής και την εξυπηρέτηση των δανείων. Οσο περισσεύουν τα κακά νέα, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται, θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κλείσουν τα αυτιά στις Κασσάνδρες που έχουν κιόλας σβήσει την Ελλάδα ως τέτοια από το χάρτη, και να παλέψουν για την εθνική αυθυπαρξία.

ΑΠΟΣΕΙΟΝΤΑΣ από το εθνικό σώμα τον ατομισμό, την αρπαχτή, την πώρωση, τον κυνισμό, τη μισαλλοδοξία.

ΕΝΑ ΚΥΜΑ αλληλεγγύης, πάντως, φουσκώνει δειλά δειλά τείνοντας να δημιουργήσει ένα αδιόρατο δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Προτάσεις πολιτών για ανταλλαγή υπηρεσιών, προσφορές νέων για αμισθί παροχή αλληλοεξυπηρετήσεων, πληρωμή αγαθών ή υπηρεσιών σε είδος. Ακόμη και οι μικρές ή μεγαλύτερες μειώσεις τιμών από επιχειρήσεις, που ως κύριο στόχο έχουν τη διατήρηση των μεριδίων τους στην αγορά, δημιουργούν ένα κλίμα συστράτευσης ενάντια στην κρίση. Φθηνά πακέτα διακοπών, δωρεάν διανυκτερεύσεις, κεράσματα, εκπτωτικές κάρτες, ευκολίες πληρωμής, εκστρατείες για συγκράτηση των τιμών «μάχονται» τις ανατιμήσεις, τις αναγγελίες για αυξήσεις και την άνοδο του πληθωρισμού. Γιατροί εξετάζουν μία ημέρα της εβδομάδας χωρίς αμοιβή, εστιατόρια προσφέρουν δωρεάν φαγητό σε φοιτητές, φροντιστήρια, σχολές, φορείς, σύλλογοι παραδίδουν δωρεάν μαθήματα, μεταφορικά μέσα προσφέρουν δωρεάν εισιτήρια σε παιδιά από την επαρχία για να δουν παραστάσεις, να επισκεφθούν μουσεία... Και το κράτος δεν εκμεταλλεύεται αυτό το νεοπαγές πλαίσιο για να πλήξει το «παλιό» - την αισχροκέρδεια και την αυθαιρεσία.

ΩΣΤΟΣΟ η ρήξη του κακοφορμισμένου αποστήματος έκανε αντιληπτό ένα βαθιά θαμμένο κοίτασμα ηθικής δύναμης και ευαισθησίας. Θα αναβλύσουν άραγε ώστε να νικήσουν την αβελτηρία, την ενδοτικότητα και την εθελοδουλεία;

Τασούλα Καραϊσκάκη, Καθημερινή 12 Ιουνίου 2010.

	1. 29-06-2010 18:30
	ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Είναι η ώρα της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ . Βλέπε σχετικό άρθρο μου απο 30 Μάη 2008.  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ