ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ

(Δημοσίευση: 3 Μαρτίου 2008) Ἀκόμη μία καίρια παρέμβαση τοῦ Μίκη.

Πριν από λίγες ημέρες ένα κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη για τα Σκόπια, που στάλθηκε στον Λάκη Λαζόπουλο, έφερε στην επιφάνεια μια πολύ μεγάλη ανησυχία του κορυφαίου Ελληνα για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας και προκάλεσε έντονη συζήτηση στο πανελλήνιο.

Τα όσα είπε ο Μίκης Θεοδωράκης μέσα από αυτό το κείμενο σε μια τόσο ευαίσθητη στιγμή εντάσσονται στη μακρά σειρά των μεγάλων παρεμβάσεών του στο δημόσιο βίο της χώρας - σειρά που ξεκινά από τις προδικτατορικές δηλώσεις του για την ηθική αυτουργία της Φρειδερίκης στην υπόθεση Λαμπράκη, περνά από τον Καραμανλή και τα τανκς της Μεταπολίτευσης και φτάνει μέχρι τις μέρες Οτσαλάν. Γι' αυτό και ο ΕΤ.Κ, που δημοσιεύει σήμερα το εξαιρετικά σημαντικό αυτό κείμενο, ζήτησε από τον Μίκη Θεοδωράκη να επανέλθει στο θέμα.

Προκαλώντας πάντα έκπληξη, ο Μίκης Θεοδωράκης, αντί να μιλήσει πάλι για το θέμα των Σκοπίων, θέλησε να πάει ένα βήμα πιο πέρα και να αναφερθεί τόσο στο γιατί επέλεξε αυτόν τον τρόπο να εκφραστεί όσο και στο ποια είναι η ευθύνη του πολιτικού συστήματος για την εξέλιξη αυτή, για το ότι τα πράγματα έφτασαν πια στο σημείο όπου έφτασαν. Και έτσι προέκυψε ένα άλλο, νέο κείμενό του, που έρχεται τώρα να συμπληρώσει -πικρά, δυστυχώς- το προηγούμενο, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με πολύ σκληρές αλήθειες που επιμένουμε να αγνοούμε και που, όπως μπορεί πια να καταλάβει κανείς, έχουν τη δική τους σκληρή, νομοτελειακή ενότητα. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ

Παρέμβαση μέσω του ΕΤ.Κ

Ομολογώ ότι δεν είναι πια στις προθέσεις μου να χρησιμοποιώ τον ελληνικό Τύπο και τα ελληνικά ΜΜΕ ως μέσον έκφρασης απόψεων και ιδεών, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα έχει καταργηθεί το περίφημο δικαίωμα του κάθε πολίτη (για το οποίο καυχάται ο δυτικός κόσμος, σε αντίθεση λ.χ. με την Κούβα του Κάστρο) να διατυπώνει ελεύθερα τις όποιες απόψεις του. Εδώ υπάρχει μόνο η ελευθερία του ιδιοκτήτη και των περί αυτόν, του κόμματος, του κράτους και των... Αμερικανών που κινούν τα νήματα σε ό,τι αφορά τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Σαν κι αυτά που διατύπωσα προσφάτως.

Γι' αυτόν το λόγο και επειδή γνωρίζω ότι τα θέματα αυτά «καίνε», διάλεξα ως συνήθως έναν άλλο δρόμο επικοινωνίας με το λαό. Το κύρος και την ακτινοβολία μαζί με την εκπληκτική εμβέλεια ενός πολίτη ελεύθερου, υπεύθυνου και χαρισματικού, όπως είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Και πέτυχα διάνα! Μέσα σε 5 λεπτά εκπομπής 3 εκατομμύρια Ελληνες έπαιρναν το μήνυμα σπεύδοντας να ενημερώσουν άλλα 3 εκατομμύρια. Και ούτω καθ' εξής. Με τηλέφωνο, fax και e-mail αυτά που θέλησα να πω έγιναν κτήμα του κάθε πολίτη, χωρίς να έχω την ανάγκη των «πανίσχυρων» κυκλωμάτων της τηλεόρασης και των κατεστημένων πολιτικών μας συντακτών, που μια ζωή τούς βλέπω να τρέχουν πίσω από τα γεγονότα περιφρονώντας τους πολίτες που -όπως κι εγώ- όντας εντελώς ανεξάρτητοι, ελεύθεροι, ενήμεροι, υπεύθυνοι και θαρραλέοι, τολμούν να εκστομίζουν αλήθειες, δηλαδή να δημιουργούν οι ίδιοι πολιτική και δη εθνική, συγκινώντας και κινητοποιώντας τους εναπομείναντες ελεύθερους πολίτες.

Ετσι σήμερα, μιλώντας στον ΕΤ.Κ μέσω ενός φίλου όπως εσύ, κάνω την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Γιατί όσοι σήμερα εξακολουθούν να με «θάβουν» ζωντανό θα είναι υποχρεωμένοι να πάρουν σοβαρά υπ' όψιν τους τα όσα είπα, αφού απλούστατα θα τα βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους. Ξέρω ότι ορισμένοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα. (Δεν μιλάω φυσικά για τους «πουλημένους» που πληρώνονται για να κρύβουν ή να παραποιούν την πραγματικότητα). Μιλώ για τους έντιμους, που σύντομα θα διαπιστώσουν κι αυτοί ότι όντως η κατάσταση σήμερα για μας είναι τραγική. Δεν είναι τώρα η ώρα να ζητήσουμε ευθύνες. Ομως, εδώ που φτάσαμε δεν φτάσαμε μόνοι μας. Κάποιοι μας οδήγησαν και φταίνε γι' αυτό. Δεν ήταν μοιραίο και αναπόφευκτο. Ομως, τα καταφέραμε και τελικά μείναμε μόνοι μας, χωρίς φίλους και χωρίς συμμάχους, σε μια περιοχή που βράζει κυριολεκτικά και κινδυνεύει και πάλι να εκραγεί.

Φυσικά εγώ «δεν δικαιούμαι διά να ομιλώ» εφόσον δεν είμαι πολιτικός για τους εντός του συστήματος και συνεπώς δεν δικαιούμαι να υποδείξω τι πρέπει να κάνουμε. Είμαι όμως πολίτης χωρίς παρωπίδες και βλέπω καθαρά από πού προέρχεται η απειλή και ποιοι βρίσκονται πίσω από τις μηχανορραφίες. Βλέπω τον κίνδυνο. Βλέπω τους εχθρούς. Δεν βλέπω τους φίλους. Και το δίλημμά μου αυτή τη στιγμή είναι: Να γονατίσω και να προσκυνήσω ή να μείνω όρθιος και να πέσω με το κεφάλι ψηλά;

Ακόμα βλέπω ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει την ουσία και το μέγεθος του κινδύνου. Ολοι μιλούν για γιατροσόφια, για ασπιρίνες, για έμπλαστρα και για υπόθετα, ενώ σύσσωμος ο λαός έχει πια καταλάβει ότι η εθνική μας αρρώστια ονομάζεται ΚΑΡΚΙΝΟΣ και χρειάζεται νυστέρι. Κι εμείς δεν βλέπουμε χέρια ικανά να το κρατήσουν, μιας και στα πολιτικά μας «νοσοκομεία» διαφεντεύουν τα συνδικάτα των νοσοκόμων που έχουν κάνει πέρα τους γιατρούς.
Τουλάχιστον εγώ, ο Λάκης Λαζόπουλος και πλήθος άλλοι πολίτες το λέμε καθαρά: Δεν σας εμπιστευόμαστε. Και έτσι αναγκαστικά στρεφόμαστε στον κάθε απλό Ελληνα με τον τρόπο που μπορούμε, μήπως βρεθεί μια κάποια λύση έξω από το αμαρτωλό και ανίκανό σας σύστημα.

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Αθήνα, 29.2.2008