(Δημοσίευση: 27 Σεπτεμβρίου 2009) Ἕνα ἐξέχον κείμενο, ἡ Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἀναγόρευσή του σὲ Ἐπίτιμο Διδάκτορα τοῦ Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στὶς 22 Σεπτεμβρίου 2009. Τὴν ἀναδημοσιεύουμε μὲ χαρά, μαζὺ μὲ ἕνα μικρὸ κείμενο-Εἰσαγωγὴ τοῦ "δικοῦ μας" Δ.Τ. ὁ ὁποῖος καὶ μᾶς τὴν ἔστειλε.

(Δημοσίευση: 24 Σεπτεμβρίου 2009) Ὁ Μίκης, ἀειθαλῶς καὶ εὐθυβόλως, ξαναμιλᾶ. Ἀποκαθιστᾶ τὰ Μείζονα μέσα ἀπὸ τὶς στῆλες τοῦ καλοῦ "Ρεσάλτου" ἀπ' ὅπου ἀναδημοσιεύουμε. Μὲ μία ἀπαρέγκλιτη καθαρότητα στὴν ματιὰ ποὺ ὁλοένα καὶ σπανιότερα συναντᾶμε στὸν δημόσιο λόγο ("ποῦ πῆγαν οἱ διανοούμενοι τοῦ τόπου;" ἀναρωτιέται ὁ ἴδιος σὲ μιὰ ἄλλη του παρέμβαση). Σὲ στάση ὁλόρθη, ἀκούραστη, εὐαίσθητη καὶ -κυρίως- αἰσιόδοξη παλεύει, μόνος ἀλλ΄ὄχι μόνος, νὰ ἐπαναφέρει τὸ μέγεθος τῶν πραγμάτων.
...Ὁ Μίκης τῆς ψυχούλας μας, κείνης τῆς κρυφής-ἀπόκρυφης μεριᾶς μας, ποὺ μιὰ λαγοκοιμᾶται καὶ μιὰ ὑπνοβατεῖ μὲ τὰ χέρια ἀπλωμένα μπροστά, ψάχνοντας τό... (Γ.Φ.Φ.)

(Δημοσίευση: 22 Σεπτεμβρίου 2009) Μὲ ἀφορμὴ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ὀκτωβρίου 2009, ὁ Δημήτρης Τζουβάνος ἀναλύει τὴν εὐρεία πολιτικὴ περίοδο ποὺ διανύουμε, θέτοντας τὰ κεντρικὰ σημεῖα τοῦ ἀπολογισμοῦ της καὶ ψηλαφώντας τὸ ἐρώτημα: τὶ ὑπάρχει μέσα ἀπὸ τὴν κατιοῦσα καὶ τὴν στασιμότητα τῆς ἐνδοσυστημικῆς ἐναλλαγῆς τῆς Κεντροδεξιᾶς καὶ τῆς Κεντροαροστερᾶς; 
Στὴν συνέχεια προχωρεῖ στὸν ἀπολογισμὸ τῆς λειτουργίας τοῦ Κέντρου, «τῆς πολιτικῆς ψυχῆς τοῦ πολιτικοκοινωνικοῦ συστήματος» ὅπως τὸ χαρακτηρίζει καὶ στέκεται ἰδιαίτερα στὸν ρόλο ποὺ ἔπαιξε τὸ Ἰστορικὸ Κέντρο στὴν Ἑλλάδα, δηλαδὴ οἱ πολιτικοὶ σχηματισμοὶ ποὺ ἔδρασαν κατὰ τὸν 20ο αἰῶνα (Ἐ. Βενιζέλος, Γ. Παπανδρέου κ.λπ).
Τέλος -κι αὐτὸ ἀποτελεῖ, κατὰ τὴν γνώμη μας, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἐνδιαφέροντα σημεῖα τοῦ ἄρθρου- ἀνοίγει τὸ στρατηγικὸ θέμα τῆς σχέσης ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει, στὶς παροῦσες συνθῆκες, μία πολιτικὴ διαχείρισης τῶν προβλημάτων μὲ μία σοσιαλιστικὴ προοπτική καὶ θέτει ὁρισμένους ἄξονες γιὰ αὐτὴ τὴν ἀναγκαία συζήτηση (Γιάννης Φ.Φωτόπουλος)

(Δημοσίευση: 20 Σεπτεμβρίου 2009)

(Δημοσίευση: 19 Σεπτεμβρίου 2009) Συνέντευξη τοῦ γνωστοῦ Γάλλου φιλοσόφου Alain Badiou  ποὺ ἐδόθη στὸν Daniel Bencaid (διανοούμενος τῆς γαλλικῆς Ἀριστερᾶς καὶ ἱστορικό στέλεχος τοῦ Μάη 68). Δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ ContreTemps τὸν Φεβρουάριο 2006. Τὸ πρωτότυπο γαλλικὸ κείμενο ὑπάρχει στη σελίδα http://contretemps.eu/archives/alain-badiou-politique-verite. (μτφρ. Γιάννης Φ.Φωτόπουλος)

(Δημοσίευση: 15 Ἀπριλίου 2009) Ὁ Δημήτρης Τζουβάνος συζητεῖ ἀφορμή παίρνοντας ἀπὸ τὸ σχόλιο τοῦ καλοῦ φίλου Φυλλοψάχτη στὸ ἄρθρο μὲ τίτλο "Συνοπτικὴ κρισιολογία σήμερα".

(Δημοσίευση: 4 Ἀπριλίου 2009)

(Δημοσίευση: 27 Μαρτίου 2009) Ὁ Παναγιώτης Τζανετής θίγει τὸ πρόβλημα τῆς εὐθανασίας, ψηλαφώντας τὶς τρέχουσες ἀπαντήσεις, ἰδίως τὶς "εὔκολες". Ἕνα θέμα τοῦ ὁποίου ἡ συζήτηση πράγματι παραμένει ἀπόμακρη.

(Δημοσίευση: 24 Μαρτίου 2009) Τὸ μικρὸ αὐτὸ κείμενο τοῦ Henri Lefebvre ἐγράφη ὑπὸ τύπον εἰσαγωγῆς καὶ πρωτοδημοσιεύθηκε στὸ βιβλίο του "Μai 68 - L' irruption" μὲ τὸν τίτλο " Evénements et situations" (Μετάφραση Γιάννης Φ. Φωτόπουλος).

(Δημοσίευση: 24 Μαρτίου 2009) Κείμενο τοῦ Henri Lefebvre ποὺ γράφηκε μὲ ἀφορμὴ τὸν Μάη 68 καὶ πρωτοδημοσιεύθηκε στὸ βιβλίο του "Μai 68 - L' irruption" μὲ τὸν τίτλο "Sur la dualité des pouvoirs". (Μετάφραση Γιάννης Φ. Φωτόπουλος)

(Δημοσίευση: 24 Μαρτίου 2009) "Θα έπρεπε τα παιδιά των σχολείων όλης της χώρας, αφού πρώτα είχαν διδαχθεί από την καλή Παιδεία, να προσανατολίζονται την ώρα αυτή προς το Μεσολόγγι, για μία ολιγόλεπτη σιωπή και περισυλλογή... Δεν με διακατέχει κανενός είδους σωβινισμός ή προγονοπληξία. Φτάσαμε όμως στο σημείο να θεωρούμε αναχρονισμό την αναφορά στην ιστορία μας ... χωρίς κάποια στηρίγματα και κάποιες ρίζες δεν μπορεί να πάει μπροστά ένα έθνος... Ότι ήταν να λεχθεί εδώ, σ' αυτό τον τόπο και την ιστορία του, έχει λεχθεί...  Εκείνο που θα επιθυμούσαν οι νεκροί, αν μπορούσαν να επιθυμούν ακόμη, θα ήταν να ερχόμαστε εδώ και να τους εξιστορούμε τα πεπραγμένα μας. Να τους αναφέρουμε πόσο κοντά και πόσο μακριά βρίσκεται η ψυχή μας από την ψυχή του Μεσολογγιού. Αν διατηρήθηκε η ηθική συγγένεια μαζί τους. Αν έχουμε το δικαίωμα να συνδιαλεγόμαστε με κούφια λόγια μαζί τους...". Ἡ ὁμιλία τοῦ ποιητὴ Νικηφόρου Βρεττάκου γιὰ τὴν Ἔξοδο τοῦ Μεσολογγίου στὶς 17 Ἀπριλίου 1989.

(Δημοσίευση: 23 Μαρτίου 2009) Ὁ Γρηγόρης Ραδίτσης καταγράφει μερικὲς ἀπὸ τὶς πιὸ βασικὲς πλευρὲς ποὺ ἐμφανίζει ἡ τρέχουσα παγκόσμια οἰκονομική κρίση.

(Δημοσίευση 24 Μαρτίου 2009). Πρόκειται μία ἐξαιρετικὴ εἰσαγωγὴ στὴν " Ἀρνητικὴ Διαλεκτικὴ" τὸ opus magnum magnum τοῦ Τεοντὸρ Ἀντόρνο, ἐνῷ συνάμα ἀποτελεῖ πολὺ καλὴ μελέτη πολιτικῆς φιλοσοφίας.
Ποιὰ εἶναι ἡ σχέση τοῦ " Ἑρμηνεύω τὸν κόσμο" μὲ τὸ "Μετασχηματίζω τὸν κόσμο"; Μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἐναλλακτικὴ ("méta-κομματικὴ") θεωρία γιὰ τὴν σχέση πολιτικοῦ καὶ κοινωνικοῦ -ἢ κομματικοῦ καὶ κοινωνικοῦ- πέραν τῶν ὅσων διατύπωσαν οἱ Κάουτσκυ, Λένιν, Λούκατς; Ποιὰ εἶναι ἡ θέση τῆς ὀδύνης ἢ τοῦ προτάγματος σὲ μία κοινωνικὴ θεωρία τῆς ἐλευθέρωσης; Ἕνα δύσκολο μὰ καὶ ἑλκυστικὸ κείμενο - Γ.Φ. Φ.

(Δημοσίευση: 24 Ὀκτωβρίου 2008) Τὸ δεύτερο μέρος ἀπὸ τὴν ἀνάλυση τοῦ Γρηγόρη Ραδίτση γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ καὶ τὴν παγκόσμια οἰκονομικὴ κρίση. Τὸ κακὸ δἐν ἔχει δείξει ἀκόμη ὅλο τὸ πρόσωπό του, ἀλλὰ πάντως the party is over.

(Δημοσίευση: 12 Ὀκτωβρίου 2008). Ὁ Μίκης, κρίσιμος καὶ ὁλόρθος, σὲ μία ἀκόμη καίρια λέξη του. Γιὰ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἀλλάζει, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς πολιτικὲς ποὺ ἀσκοῦνται προκειμένου νὰ ποδηγετηθεῖ ἡ συνειδησιακὴ καὶ πολιτισμικὴ ἀνάκαμψη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. "Καλῶ την πολιτικὴ κυρίως τάξη νὰ δεῖ ποῦ βρίσκεται τὸ κύριο ἐθνικό μας πρόβλημα" κραυγάζει. Μόνος ἀλλ' ὄχι μόνος.
Μίκης Θεοδωράκης, "Τέλος Ἐποχῆς". Γραμμένο στὶς 22 Σεπτεμβρίου, ἀποκλειστικὰ γιὰ τὸ καλὸ περιοδικὸ "Ρεσάλτο" δημοσιεύθηκε στὸ τεύχος 32 μηνός Ὀκτωβρίου, ἐνῷ στὶς 6 Ὀκτωβρίου ἀναρτήθηκε στὴν ἰστοσελίδα τοῦ περιοδικοῦ ἀπ' ὅπου καὶ τὸ πήραμε.

(Δημοσίευση: 2 Ὀκτωβρίου 2008) Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ζοῦμε στὶς μέρες μας κοσμογονικὲς συνθῆκες  καὶ ὄτι ἐπίκεινται "ἀλλαγές"; Τί ἐκτάσεως καὶ περιεχομένου; Ὁ Γρηγόρης Ραδίτσης προσεγγίζει τὴν ὁλόγυρα οἰκονομικὴ κρίση. Εἶναι μόνο τῆς Ἀμερικῆς; Ἀνοίγουν πολιτικὰ πεδία πρὸς τὴν ἐλευθερία; Ἡ συζήτηση εἶναι παραπάνω ἀπὸ ἐπίκαιρη.

(Δημοσίευση: 2 Ὀκτωβρίου 2008) Ξεκινάει ὁ φίλος Ναπολέων μία σειρὰ ἄρθρων. Τὰ στέλνει, πειραχτικὸς καὶ πρόσχαρος, ἀπὸ τὴν Σκλίβανη, ἀπ' ὅπου μᾶς ἀτενίζει ἠπειρώτικα καὶ ἀρχοντικά. Καλόκαρδα. Πολὺ καιρό εἶχα νὰ διαβάσω χαμογελαστὸς ἕνα πολιτικὸ κείμενο, διόλου ἀνάλαφρο, διόλου ἀνώδυνο.  Ἀφιερωμένο, μαζὺ μὲ ὅσα ἀκολουθοῦν, σὲ ὅσους πολίτες ψάχνονται. Μὰ ἀκόμη πιὸ πολύ, ἀφιερωμένο σὲ ὅσους φίλους θὰ σπεύσουν νὰ ἐξετάσουν ἐάν τὰ γραφόμενα χωροῦν στὴν βλοσυρὴ προοδευτικὴ ἀκινησία τους, δηλαδὴ στὴν σειρὰ τῶν πραγμάτων ποὺ ἔχουν στὸ μυαλό τους. Στὴν τάξη τοῦ Λόγου (τους). Κι ἔτσι ἀνάλογα, νὰ ...συμφωνήσουν ἢ νά ...διαφωνήσουν μὲ τὸ κείμενο. Ἄχ, φίλοι, γιὰ ἄλλα μιλάει παραμέσα ὁ Ναπολέων, ἄς τὸ ξύσουμε λίγο. Ὄχι γιὰ πλατφόρμες, ἀλλὰ γιὰ σχέδιο-πρόταγμα κοινωνίας καὶ σχέσεων. Χείμαρος μὲ χρώση ὀνείρου... (Γιάννης Μεμαῖος)

(Δημοσίευση: 3 Οκτωβρίου 2008) Καθένας μὲ τὸν τρόπο του, ὁ Ντελέζ καὶ ὁ Φουκώ, διέβλεψαν ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ '70 τὴν κατάρρευση τοῦ πολιτικοῦ παραδείγματος τῆς νεωτερικότητας. Προανήγγειλαν μὶα στρατηγικὴ κρίση τὴν στιγμὴ τῆς γεννήσεώς της. Γιατὶ καὶ πῶς ὁ Φουκώ στράφηκε πρὸς τὸ παράδειγμα (;) τῆς Ἰρανικῆς Ἐπανάστασης ἀναζητώντας τὸ μεῖγμα ἀνατροπῆς καὶ πνευματικότητας; Ὁ Daniel Bensaïd, ἐκδότης τοῦ περιοδικοῦ ContreTemps παρουσιάζει στοιχεῖα ἀπὸ τὴν διαδρομὴ τῆς ἀναζήτησης τοῦ Φουκώ γιὰ τὸν ρόλο τοῦ πολιτικοῦ. Ἀπὸ τὸ περιοδικο "Οὐτοπία - Ἐπιθεώρηση Θεωρίας καὶ πολιτισμοῦ" τεύχος 72, καὶ τὴν σελίδα του www.u-topia.gr. Μετέφρασε ὁ Τάσος Μπέτζελος.

(Δημοσίευση: 4 Αὐγούστου 2008). Ὑπεύθυνοι γιὰ αὐτὴν τὴν ἄθλια ὀνοματοδοσία εἶναι ὁ προοδευτισμός μας, ἡ ὑπαρκτὴ ἀριστερὰ καὶ ὁ σύγχρονος «ἐπιδοτούμενος» συνδικαλισμός.

(Δημοσίευση: 30 Μαΐου 2008) Ἕνα σημαντικὸ κείμενο γιὰ τὴν πορεία τῆς ἑλληνικῆς γλῶσσας ἀπὸ τὸν πὰντοτε φωτισμένο Ἀγγελο Ἐλεφάντη. Κρούει τὸν κώδωνα, ἀκούει κανεὶς; Γιὰ πόσο ἆραγε ἀκόμη, θὰ κωφεύουμε, γιὰ πόσο θὰ θεωροῦμε ὅτι μὲ τὴν λαίλαπα τοῦ Κρατικοῦ Δημοτικισμοῦ τάχα "ἔκλεισε τὸ γλωσσικὸ θέμα";

(Δημοσίευση: 30 Μαΐου 2008). Ενημερωτικό Σημείωμα με αφορμή τις 4ήμερες εκδηλώσεις προβολής του χώρου της Κοινωνικής Οικονομίας στο Ευροκοινοβούλιο (13-16 Μαΐου 2008) με οργανωτή το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSE)και χωρίς συμμετοχή Ελλήνων Ευροβουλευτών! Μάς το έστειλε ο Αλέκος Μαυρόπουλος, και είναι πράγματι ιδίατερα ενημερωτικό.

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008) Συνέντευξη ποὺ ἔδωσε ὁ πατήρ Νικόλαος Λουδοβῖκος στὸ περιοδικὸ "Ἀντί" (13.01.2007) ἀπ' ὅπου καὶ τὴν ἀναδημοσιεύουμε. «Να μην χάσουμε τα πάθη. Να τα μεταβάλουμε»... Πῶς κατανοεῖται ἡ σχέση μὲ τὸ θεῖο στὴν δυτική παράδοση; "Εγώ έμαθα τον Θεό από τη γιαγιά μου: μια ανοιχτή αγκαλιά, αυτό ήταν η γιαγια μου, αυτό ήταν κι ο Θεός. Πώς όμως  θα αναγνωρίζαμε εύκολα γύρω μας (ακόμη και σε σωτηριολογικα πολιτικά περιβάλλοντα) επιδράσεις που δεν είναι παρά καλβινισμός και η μη κατανοητική διδασκαλία του Αυγουστίνου;

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὴν "Καθημερινὴ" τῆς 25 Μαΐου 2003, καὶ τὸ προσωπικὸ ἰστολόγιο τοῦ συγγραφέα, τὸ "Βλέμμα", τὸ ὁποῖο μπορεῖτε νὰ βρεῖτε ἀπὸ τὶς Συνδέσεις/Links τοῦ Φυλλομάντη.

(Δημοσίευση: 29 Μαΐου 2008). Ἀναδημοσίευση άπὸ τὴ "Καθημερινὴ" καὶ τὸ προσωπικὸ ἰστολόγιο τοῦ Νίκου Γ. Ξυδάκη. (βλ. στὶς Συνδέσεις/Links). Ἄλλος ἕνας καλὸς ἀπολογισμὸς μὲ τὴν μορφὴ μιᾶς ἐπιφυλλίδας.

(Δημοσίευση 29 Μαΐου 2008). Κείμενο τῆς Ἔλλης Παππᾶ, ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο της "Μακιαβέλι ἢ Μαρξ", ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 2004 ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἄγρα. Τὸ κείμενο ποὺ δημοσιεύουμε ἐγράφη, ὅπως λέει ἡ ἴδια, σὲ μία πρώτη μορφὴ τὸ 1991, μὲ ἐρέθισμα μία ἐκ βαθέων συνέντευξη τοῦ Μίμη Ἀνδρουλάκη, ποὺ μαζὺ μὲ ἄλλους τότε ἀποχώρησαν/διαγράφηκαν ἀπὸ τὸ ΚΚΕ. Ἐλάχιστες ἀλλαγὲς ἔκανε ἡ συγγραφέας πρὶν τὴν τελικὴ δημοσίευση. Οἱ ὑπότιτλοι εἶναι δικοί μας (Γ.Φ.Φ.).